Zuurbase

3. Zuuroverbelasting kan voortgang op de gezondheidsweg negatief beïnvloeden.
De voortgang op de gezondheidsweg met verzuren en ontzuren is afhankelijk van de kwaliteit van resetten van de celstofwisseling, het zuurbase-evenwicht en de zuurbase-buffer. Een gezond lichaam is bevorderlijk voor een gezonde geest.
JUNG, de nestor van de esoterische psychiatrie, stelt de weg van individuatie. Individuatie is de ontwikkeling van het ego en de ontplooiing van het zelf tot de hoogste en fijnste vorm van mens zijn. Dit laat duidelijk zien dat gezondheid een weg is.
Gezondheid is geen statische toestand (als in een warm bad voor een zogenaamde gezonde elite?), zoals de verouderde omschrijving van gezondheid door de WHO (Wereld Gezondheid Organisatie) nu nog suggereert, maar gezondheid impliceert een gezondheidsweg. Een weg, die we met elkaar gaan. Een weg, waarop je je moet aanpassen aan de buitenwereld en de buitenwereld aan jou. Deze wederzijdse aanpassing noemt men adaptatie. Het is een weg waarop je risico’s moet (durven) nemen en een weg die doorgaat tot de gehele wereld gezond is en blijft. Een gezondheidsweg is er voor ieder-een. Iedereen heeft uiteraard recht op de primaire levensvoorwaarden die nodig zijn om de gezondheidsweg te gaan. Primaire levensvoorwaarden zijn een gezonde toestand met betrekking tot bestaanszekerheid, veiligheid, huisvesting, eten, drinken, lucht en licht.
Als je op deze gezondheidsweg door rust innerlijk enigszins loskomt van het lichamelijk, psychisch of spiritueel beweeg, ontzuur je en bouw je alkalische reserve op.

De verstoring van de voortgang op de gezondheidsweg door onnodige verzuring
Als je te heftig en/ of te langdurig “uit de bocht vliegt” bij het je manifesteren als individu komt er een overmaat aan zuur vrij. Bij het verkeren in te heftige en/of te langdurige lichamelijke, psychische en/of spirituele stress komt er een overmaat aan zuur vrij. Voortdurende zuuroverbelasting voor de cellen met daarbij een verandering van de celstofwisseling kost het lichaam meer energie. Het leidt tot een verminderd vermogen van zuurbuffering en verminderd fijne afstemming van de cellen tot het effectief en efficiënt incasseren van extra zuurbelasting en daardoor verhoogd risico op klachten die de mens kunnen afleiden en verleiden op de gezondheidsweg. Bij een continue zuuroverbelasting kan de mens zijn lichaam minder fijn benutten om als rode lamp te waarschuwen bij dwalingen. De belangrijkste zuurbuffer is natriumbicarbonaat en die wordt verbruikt door zuuroverbelasting. De mens wordt het daardoor moeilijker gemaakt lichamelijke stress te incasseren, neutraliseren en bufferen bij lichamelijke, psychische en spirituele stress in de interactie met de wereld. Ook wordt het de mens, wanneer deze zuurpieken minder goed kan opvangen met zijn/ haar celstofwisseling, moeilijker gemaakt om telkens weer vrij te komen van stress. De mate van telkens weer vrijkomen van stress heeft invloed op de individuatieweg en dus de gezondheidsweg.

Een kleiner of groter zuurbuffervermogen
Het buffervermogen van de stofwisseling wordt met de jaren op den duur kleiner en zo wordt het aanpassingsvermogen van de cellen aan een overmaat aan zuur er met de jaren niet beter op.
Gelukkig kun je je bij het gezond ouder worden door levenservaring ontplooien en wijzer worden. Bij dit door Jung genoemde individuatieproces leer je situaties in zijn algemeenheid gemakkelijker te relativeren. Levenservaring leert je je minder snel druk te (blijven) maken. De levenservaring zorgt voor een zekere psychische buffer. Daardoor hoef je dan in het algemeen minder gauw te heftig of te langdurig “uit de bocht te vliegen” met de daarmee gepaard gaande zuur(over)belasting. Ook kun je als je wat ouder bent geworden, als de (werk)omgeving het toelaat, wat langere pauzen nemen tussen de activiteiten om de lichamelijke buffer weer op te bouwen. Hiermee wordt bedoeld dat een langere pauze de alkalische reserve kan doen toenemen om overmaat aan zuur in bepaalde situaties weer te kunnen bufferen. Telkens weer efficiënte en effectieve ontzuring helpt de cellen en daarmee het lichaam tot innerlijke rust en ontspanning te komen.

Praktische voorbeelden van onnodige verkleining van de zuurbuffer
Praktische voorbeelden van continue subklinische zuuroverbelasting zijn situaties van overmatige en langdurige druk van onverwerkte emoties, overmatige en langdurige druk van pieker-denken en stressvol moeten weerstaan van overmatige en langdurige verleidingen en afleidingen. Als je bv. verslaafd bent aan alcohol of chocolade kost het je telkens extra energie om de druk te weerstaan om er niet aan toe te geven en het niet te nemen iedere keer dat je er weer mee in aanraking komt. Deze druk om het toch te nemen zou te maken kunnen hebben met het verlangen om de zuurbelasting te verminderen op het moment van toegeven aan de verslaving. Het in huis nemen van het verslavende middel levert extra druk, mogelijk dus zuurdruk, op. Ook aan haast en stress, met de eventuele zuurbelasting die daarbij hoort, kan men verslaafd zijn. Mogelijk kan men zelfs aan zuurdruk verslaafd zijn.
Bij verslavend gebruik van middelen spelen verschillende vicieuze cirkels een rol. Bekend zijn de vicieuze cirkels van van Dijk, waarbij het toegeven aan de verslaving iets veroorzaakt in iemands lichaam waardoor men later weer eerder toe gaat geven aan de verslaving. De cirkels houden de verslaving in stand en kunnen deze erger maken. Zou er ook een vicieuze zuurcirkel een rol kunnen spelen bij verslaving? Er bouwt zich een zuurdruk op tijdens de onthouding van en de toename van verlangen naar het middel. Deze zuurdruk neemt af het gebruik van het middel. Het gebruik van het middel heeft uiteindelijk als bijwerking na een kortere of langere tijd een verzurend effect op het lichaam, waardoor een zuurdruk weer opgebouwd wordt en het verlangen naar het middel weer groeit.
Zou de stressverslaving van de westerse mens ook te maken kunnen hebben met een verslaving aan een zekere zuurbelasting?

P.H. Meuwese, Hilversum 16022016